Στο ρυθμό των ημερών
Ανοικτή επιστολή στο Δήμαρχο
Κύριε Δήμαρχε, δεν καταφέραμε να σας εκθέσουμε προσωπικά ένα πρόβλημα ζωτικής σημασίας για τα σπίτια μας ,στο χωριό Αλαμάνο. Λυπούμαστε γιαυτό.
Ωστόσο εδώ και τρία χρόνια και μέσω των τεχνικών υπηρεσιών σας, προσπαθούμε να δώσουμε μια λύση. Παρ΄όλα αυτά και μετά από συνεχείς τηλεφωνικές επικοινωνίες, υπάρχουν μόνον ασαφείς απαντήσεις και χωρίς κανέναν χρονικό προσδιορισμό.
Δείτε μια σύντομη περιγραφή του προβλήματος. Από το νοτιοανατολικό πρανές του χωριού και μετά από βροχή διοχετεύονται νερά σε κοινοτικό δρόμο. Ο δρόμος αυτός λόγω επεμβάσεων αλλά το κυριότερο εξ΄αιτίας του ιδίου ανάγλυφου δεν έχει την δυνατότητα να παροχετεύσει τα νερά αυτά στόν κεντρικό δρόμο του χωριού. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι να δημιουργείται λίμνη νερών στον δρόμο κάνοντας αδύνατη την πρόσβαση στα σπίτια του συγκεκριμμένου δρόμου.
Το πρόβλημα συνεχίζεται πιο έντονα. Τα νερά αφού περάσουν από οικόπεδο Γ. Μαζιώτη κατευθύνονται με ορμή πλέον στα σπίτια Μαρίνας Ι. Βερβενιώτη και Σταυρούλας Ι. Βερβενιώτη.Ο κίνδυνος διάβρωσης των θεμελίων και καταστροφής των σπιτιών είναι άμεσος! Στη συνέχεια και επειδή τα νερά δεν έχουν διέξοδο πλημυρίζουν τα γύρω οικόπεδα και τα υπόγεια γειτονικών σπιτιών.
Κύριε Δήμαρχε,
Ζητάμε να τοποθετηθεί φρεάτιο συλλογής των υδάτων στο συγκεκριμμένο σημείο του δρόμου και μέσω αγωγού τα νερά να οδηγούνται στον κεντρικό δρόμο του χωριού.Είναι έργο που τεχνικά είναι εφικτό σύμφωνα με μελέτη των τεχνικών υπηρεσιών σας.
Ζητάμε να διαχειριστείτε νερά από το πλανές του χωριού που οδηγούνται από φυσική ροή στον κοινοτικό δρόμο. Δεν ζητάμε να διαχειριστείτε νερά των οικοπέδων μας.
Ζητάμε να λύσετε το πρόβλημά μας.
Κύριε Δήμαρχε,
Αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος ίσως της δαπάνης. Το έργο αυτό όμως είναι άμεσης και ζωτικής σημασίας. Θα πρέπει να είμαστε σε καλή ψυχική και σωματική κατάσταση για να αναπωλήσουμε... όμορφες στιγμές από το παλιό ελαιοτριβείο του χωριού μας.
Θα εκτιμούσαμε την απάντησή σας.
.jpg)
16 - 5 - 2013
Το γεφύρι
Πριν λίγο χρονικό διάστημα και στην ενότητα της ιστοσελίδας μας, η Φωτογραφία, δημοσιεύσαμε φωτογραφία ενός παλιού γεφυριού που βρίσκεται στην περιοχή δυό βουνά. Μάλιστα είχαμε αναρωτηθεί πόσοι είχαν προσέξει την ύπαρξή του και φυσικά την πολιτιστική αξία του.
Χαιρόμαστε ιδιαίτερα γιατί η τοπική δημοτική αρχή πρόσεξε την δημοσίευση και ανέδειξε, όπως μπορείτε να δείτε στην διπλανή φωτογραφία, αυτό το πανέμορφο γεφύρι που είναι μοναδικό στην περιοχή μας.Αν μάλιστα φυτευτούν κάποια δέντρα στον περιβάλλοντα χώρο, τοποθετηθούν παγκάκια και λίγο νεράκι είναι σίγουρο ότι θα γίνει η πρώτη στάση των επισκεπτών.
Μοναδική παραφωνία το παλιό νταμάρι. Αφού υφάρπαξαν και εκμεταλεύτηκαν τον φυσικό πλούτο και την άσπρη πέτρα, κατάφεραν από δυό βουνά να τα κάνουν ένα και να αφήσουν θλιβερά απομεινάρια το φαγωμένο βουνό και τα ερείπια του παλιού σπαστήρα. Κι΄όμως είχαν υποχρέωση να αποκαταστήσουν το φυσικό περιβάλλον! Ελπίζουμε να μην συμβεί το ίδιο και στην περιοχή ''Γκά''...
Τέτοιες ενέργειες που έχουν να κάνουν με την ανάδειξη της πολιτιστικής - πολιτισμικής κληρονομιάς του τόπου μας και την διατήρηση και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος μας βρίσκουν σύμφωνους και με ό,τι δυνάμεις διαθέτουμε θα τις στηρίξουμε. Παραμένουμενοι σταθερά και κάθετα αντίθετοι σε σχέδια περεταίρω υποβάθμισης της ποιότητας ζωής των κατοίκων της περιοχής, τώρα μάλιστα που οι κλιματολογικές αλλαγές αρχίζουν και γίνονται ορατές γύρω μας.-
11 - 7 - 2010
Kαύση απορριμάτων
Μεγάλοι επιχειρηματίες και με τεράστια οικονομικά οφέλη έχουν υφάνει προσεκτικά ένα έξυπνο και προσεκτικά σχεδιασμένο κόλπο. Έχουν επενδύσει σε εργοστάσια καύσης σκουπιδιών. Μάλιστα έχουν καταφέρει να πείσουν και να κάνουν συμμέτοχους πολλούς τοπικούς άρχοντες. Έτσι σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας, ερήμην των πολιτών, έχουν ήδη σχεδιάσει και χωροθετήσει τέτοιου είδους έργοστάσια. Ονόμασαν δε την όλη διαδικασία πράσινη ανάπτυξη, επιειδή από την θερμική επεξεργασία θα παράγεται ενέργεια.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις Μεσόγειος SOS, Greenpeace, www Ελλάς και η Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης έχουν ασχοληθεί ιδιαίτερα και με επιστημονικές μελέτες για το θέμα.Έχουν λοιπόν εκδόσει σχετική ανακοίνωση που πρέπει προσεχτικά να δούμε. Υπογραμμίζουν πώς η μέθοδος της καύσης:
// 1. Παράγει, στα διάφορα στάδια θερμικής καταστροφής των υλικών, επικίνδυνα αέρια, όπως διοξίνες, φουράνια, βαρέα μέταλλα και πολές άλλες τοξικές ουσίες, ακόμη και στις πλέον τεχνολιγικά προηγμένες εκδοχές τους.
2. Χρειάζονται και έναν ΧΥΤΑ για την τοξική στάχτη που θα προκύπτει από τις διεργασίες τους. Η εναλλακτική αξιοποίηση της τοξικής στάχτης με μετατροπή της σε δομικό υλικό μεταφέρει απλώς τις τοξικές ουσίες στο περιβάλλον μέσω των έργων στα οποία θα χρησιμοποιηθούν.
3. Το συνολικό κόστος χρέωσης ανά τόνο με αυτές τις τεχνολογίες θα ξεπεράσει κατά πολύ τα 100 - 150 ευρώ ανά τόνο, εκτινάσσοντας στα ύψη και τα τέλη που θα πληρώνουν οι δημότες.
Και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις προτείνουν:
1. Υιοθέτηση της οικιακής κομποστοποίησης ως μέτρου πρόληψης - μείωσης του όγκου των απορριμάτων αλλά και της κομποστοποίησης ως τεχνολογίας διαχείρισης των οργανικών υπολειμμάτων.
2. Διαλογή των υλικών στη πηγή.
3. Δημιουργία νέων συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης.
4. Δημιουργία διαδημοτικών κέντρων ανακύκλωσης σε όλη την Ελλάδα.
5.Δημιουργία κινήτρων για τους πολίτες μέσα από τα δημοτικά τέλη. //
Είναι βέβαιο πως η διαχείριση των σκουπιδιών είναι ένα μεγάλο θέμα. Όταν μάλιστα η χώρα μας απειλείται με πρόστιμο 15 εκατομμυρίων ευρώ κάθε μέρα για τις 500 και πλέον παράνομες χωματερές που διαθέτει. Η καύση όμως δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος. Περιέχει πολλούς περιβαλλοντικούς κινδύνους που δεν πρέπει να παραβλέπουν οι τοπικοί άρχοντες. Ο λαός στα αστικά κέντρα αλλά και στην επαρχία έχει αποκτήσει πλέον περιβαλλοντική συνείδηση που αν δεν την προσέξουν θα τεθούν στο τέλος εκτός κοινωνικής αποδοχής. Χρειάζεται ένας πιό πρεσεχτικός σχεδιασμός χωροθέτησης και διαχείρισης, χωρίς κομματικά και οικονομικά κριτήρια και βασικά με κοινωνική συναίνεση.
7 - 5 - 2010
.jpg)
Φωτιά στο οξύ
Μάλλον η περιοχή μας είχε την πρωτιά στις φετινές φωτιές. Με την είσοδο του Μάη και με την θερμοκρασία σε υψηλά για την εποχή επίπεδα η κορυφογραμμή στην περιοχή οξύ στο Μπογδάνι, τυλίχθηκε στις φλόγες.
Ήταν λίγο πρίν το μεσημέρι όταν φάνηκε ο πρώτος καπνός. Κάποια αμέλεια ίσως έδειχνε πως η συνέχεια δεν θα ήταν και πολύ καλή. Πράγματι η φωτιά, παρότι δεν φυσούσε ιδιαίτερα, επεκτάθηκε ταχύτατα.
Οι αρχές ενημερώθηκαν πολύ γρήγορα και έφτασαν αυτοκίνητα της πυροσβεστικής. Ήταν όμως φανερό πως μόνον τα αεροπλάνα θα έλυναν το πρόβλημα. Δύο αεροπλάνα έφτασαν μετά περίπου δύο ώρες, αρκετά καθυστερημένα. Δέν κατάφεραν όμως και πολλά πράγματα. Λίγο αργότερα τα αεροπλάνα έγιναν τέσσερα και μπόρεσαν νωρίς το απόγευμα να θέσουν υπό έλεγχο την φωτιά.
Το πευκοδάσος στο οξύ είναι ηλικίας πάνω των εκατό ετών. Δέν κάηκε στην κατοχή. Κάηκε όμως ένα μέρος του στις μέρες μας. Πριν κάποια χρόνια είχαμε φωτιά στην περιοχή του Γκά. Η φωτιά μας περιτριγυρίζει. Πρέπει με κάθε τρόπο να προστατέψουμε τα δάση του τόπου μας από τον βασικό κίνδυνο που πιστεύουμε πως είναι η αμέλεια. Η ποιότητα ζωής είναι πάνω απ΄όλα. Το θετικό είναι, πως έστω και καθυστερημένα, το έχουν καταλάβει οι κάτοικοι της περιοχής μας και αντιδρούν δυναμικά! 4 - 5 - 2010
Καύση απορριμμάτων στο Γκά;
Η λειτουργία χώρου καύσης απορριμάτων στο Γκά, δηλαδή ακριβώς δίπλα στο χωριό μας, είναι εγκληματική ενέργεια. Δυστυχώς η τοπική δημοτική αρχή, ερήμην των δημοτών, συνηγορεί στην υποβάθμιση της περιοχής μας. Σήμερα που ο πλανήτης μας κινδυνεύει από υπερθέρμανση εμείς αποφασίζουμε καύση; Δεν είναι δυνατόν! Και δεν φτάνει αυτό. Η ενέργεια από την καύση θα χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας 400.000 volt.
Τα παραγόμενα προϊόντα της καύσης αλλά και τα υπερυψηλά επίπεδα του ηλεκτρικού πεδίου θα καταστήσουν τον τόπο μας ακατοίκητο. Φίλοι πατριώτες και συγχωριανοί για να μην αναγκαστούμε να εγκαταλείψουμε τη γή μας πρέπει να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις για:
1. Να σταματήσουμε αυτά τα σχέδια για παραπέρα υποβάθμιση της περιοχής μας.
2. Να μην γίνει ο χώρος μας η σύγχρονη χαβούζα της Πελοποννήσου.
3. Να μην υποθηκεύσουμε το μέλλον και την υγεία των παιδιών μας.
4.Να μην επιτρέψουμε την επιβάρυνση του περιβάλλοντος που ζούμε.
5. Να προστατέψουμε την πανίδα και την χλωρίδα της περιοχής μας.
6. Να μην παράγουμε λάδι και άλλα προϊόντα που δεν θα τα τρώμε.
ΟΧΙ στην καύση - ΝΑΙ στην ανακύκλωση 25 - 3 - 2010
---------------- . ----------------
Ο παπα- Π.jpg)
αναγιώτης
Εδώ και λίγα χρόνια ιερέας στο χωριό μας είναι ο παπα - Παναγιώτης. Ένας ήσυχος, πράος και μορφωμένος άνθρωπος. Έχει αγαπήσει ιδιαίτερα το χωριό μας και σύντομα θα γίνει μόνιμος κάτοικος.
Είναι αεικίνητος και πολύ δραστήριος και έχει καταφέρει να ευαισθητοποιήσει την μικρή κοινωνία του χωριού μας. Έντυσε την μικρή εκκλησία του χωριού μας με όμορφη πέτρα και συνεχίζει με διάφορες εργασίες.
Καλή επιτυχία στο έργο του ιερέα του χωριού μας που έχει ένα μικρό αλλά ατίθασο ποίμνιο.-
25 - 3 - 2010
----------------- . ---------------
Καλό ταξίδι...
Με το πέρασμα του 2009 αλλά και με την είσοδο του του 2010 το χωριό μας έγινε φτωχότερο. Κάποιοι πατριώτες μας και φίλοι έφυγαν για πάντα από την ζωή. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει!
1. Παναγιώτης Χρ. Ρεκλείτης. Το καλό παιδί του χωριού. Χτυπημένος από ανίατη ασθένεια έφυγε νέος- νέος από την ζωή, πικραίνοντας τους γονείς του τα αδέλφια του αλλά και όλους εμάς που τον ζήσαμε και τον αγαπήσαμε.
2. Ο Γιάννης, ο σιδεράς. Εγκαταστάθηκε στο χωριό μας πριν χρόνια, το αγάπησε και αφομοιώθηκε απόλυτα από αυτό. Υπηρέτησε την εκκλησία και σε όλους άφησε μια σιδερένια κατασκευή για να τον θυμόμαστε.
3. Ο κυρ Αγησίλαος. Έγκαταστάθηκε πρίν μερικά χρόνια στο χωριό μας. Μας αγάπησε και τον αγαπήσαμε όλοι. Ακούραστος εργάτης της εκκλησίας ήταν πάντα πρόθυμος.
4. Γιάννης Δ. Νίκας. Έφυγε νέος από την ζωή πριν προλάβει να χαρεί τα παιδιά και τα εγγόνια του. Πολλά χρόνια μακρυά από το χωριό επέστρεψε στον τόπο που τον γέννησε χτίζοντας ένα πανέμορφο σπίτι.
5. Αναστασία Χαρ. Χρυσίνη. Πρεσβυτέρα σύζυγος του επί πολλά χρόνια ιερέα του χωριού μας Χαρίλαου Χρυσίνη.
25 - 3 - 2010
-------------- . ---------------
.jpg)
O Σολομός
Η ιστορία του γνωστού μας χωριού, ιστορημένη από μια κάτοικό του. Ένα βιβλίο γραμμένο με πολύ γλαφυρό τρόπο και με φωτογραφίες που δένουν απόλυτα με το κείμενο. Ιστορία ανθρώπων που αντιμετώπισαν μεγάλες δυσκολίες όπως όλα τα χωριά της περιοχής μας.
Και όπως χαρακτηριστικά μας λέει η ίδια η συγγραφέας στον πρόλογο του βιβλίου: ' Μπορεί κανείς να θυμηθεί πράγματα που κάποτε έζησε και ξέχασε. Γιά όσα όμως άλλοι έζησαν πριν απ΄αυτόν, θα πρέπει να ψάξει να μάθει, να ρωτήσει και να φανταστεί... Και τότε μάλλον θα βρεί ένα κομμάτι που έλειπε και από τη δική του ζωή'.
25 - 3 - 2010