Παιδεία

                                                      Π α ι δ ε ί α

      Τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα και μέχρι το 1910 οι κάτοικοι του χωριού ήταν αναλφάβητοι.Μετά το 1910 τα παιδιά πήγαιναν σχολείο στο διπλανό χωριό τ΄Αθίκια. Πήγαιναν το πρωί, μισή ώρα με τα πόδια, και γύριζαν το μεσημέρι. Ο παπάς του χωριού ήταν και δάσκαλος. Ο παπα-Γκλιάτης.Από το 1932 υπήρχε δάσκαλος στο χωριό, ο Χρήστος Πούλος. Δημόσιο κτίριο δεν υπήρχε και η διδασκαλία γινόταν σε σπίτια του χωριού. Το 1933, και μετά από δωρεά οικοπέδου,χτίστικε κτίριο για να στεγάσει το Δημοτικό σχολείο. Πρώτοι μαθητές, που μεταγράφηκαν από τ΄Αθίκια στο νέο σχολείο, ήταν Ο Χαρίλαος Χρυσίνης, Νικόλαος Λέκκας, Μαρίνα Χρυσίνη, Μαρίνα Ι. Χρυσί νη, Χαρίλαος Παπανικολάου και ο Ιωάννης Χρυσίνης και με δάσκαλο τον Χρήστο Μητροσύλη.

          Eκκλησία στο χωριό, μέχρι το 1905,δεν υπήρχε. Έωςτότε οι κάτοικοι του χωριού πήγαιναν στ΄Αθίκια. Με προσωπική εργασία των κατοίκων και με πρωτομάστορες Λαγκαδιανούς και Καλαβρυτινούς χτίστηκε η εκκλησία μας, Ο Άγιος Παντελεήμονας. Πρώτοι ιερείς και ψάλτες, καλόγεροι της μονής Φανερωμένης. Στή συνέχεια και μέχρι το 1932 ο καλαγερόπαπας Παρθένιος με ψάλτη καλόγηρο. Το 1934 οι χωριανοί πρότειναν τον Ιωάννη Κ. Κόλλια, που παρακολούθησε μαθήματα στην ιερατική σχολή Κορίνθου. Ο παπα- Γιάννης, με άξιο βοηθό και ψάλτη τον Ελισσαίο Ι. Βερβενιώτη κράτησαν την εκκλησία μας μέχρι το 1975. Από το 1980 έως το 2000 ιερέας του χωριού ήταν ο Χαρίλαος Αν. Χρυσίνης με ψάλτη τον Μάνθο Σαραμαντή.-

     Δείτε      Η καθημερινότητα